aprilili 92
plamen draška oblake izvija se
zakašnjela sirena treptajem
tjeram užas i hropac
maše sa dječjih usana aprilili
nam je trgnuo na nos
Meditacija na sijelu
jabuka se češe o oštricu noža
providna spirala kore se oteže
uživa u gravitaciji
Po dužini
Oprao dvije mašine veša.
Sušim jednu i po.
Kratak je štrik.
Prometeju, jaranski
O dostu! Je l’ žiža?
Ko te jebe!
Jesi li sad skonto da nije bilo vrijedno truda?
Markale
Agda gusta, krvava,
kapa sa tezge na mrzle februarske grudi.
I ptica. Odnekud. Šuti.
Harmonija
preko mosta
prema parkingu
nišanim da ubodem korak
sa tvojim da uskladim
ako uspijem
Senzacionalno
Fabrika užasa prebacuje normu.
Nečija crijeva se mehko valjaju po asfaltu.
Vjetar ih filuje injem.
Batrljci se zabijaju u objektive fotoaparata.
Još jedno senzacionalno za Zapad.
